Na veel experts gesproken te hebben, coaching en eigen praktijkervaring, weet ik het zeker. Het is tijd om in actie te komen. Ouders, leerkrachten, ambulant begeleiders en kindercoaches. Allemaal zeggen ze hetzelfde. Luister naar het kind, wees nieuwsgierig naar wat ze echt te vertellen hebben. Praat met kinderen en niet over kinderen. Begeleid ze in het zoeken naar het waarom. Niet de diagnose telt, maar het begrip. Wat maakt dat ik.....
Na een half jaar voor groep 7/8, valt het kwartje. Wij leerkrachten willen wel, maar slagen er niet in de kern te raken. Waarom? Puur omdat we weinig tijd en middelen hebben om te graven. Handelingsadviezen zijn welkom, maar hoe geven we er vorm aan binnen de groep. Hoe maken we het kind eigenaar en helpen we ze begrijpen waarom het leren niet vanzelf gaat, waarom ze bepaald gedrag laten zien. Het is gedrag dat we zien, maar wie is het kind achter het gedrag?
Een kind met faalangst kun je helpen door eerst de blokkade in zijn brein weg te nemen, om vervolgens succeservaringen te kunnen opdoen.
Een kind dat leert vanuit gehelen, kun je helpen door inzicht te geven in de werking van zijn brein en manier van leren, waarna hij ‘geitenpaadjes’ aan kan maken door te doen, doen, doen.
Een kind dat moeite heeft om te beginnen aan een taak, vraagt te begrijpen welke executieve functies verankerd zijn en welke begeleiding vragen.
In het onderwijs zie ik een kloof tussen diagnose en verankering. Leerkracht, alstublieft hier heeft u een diagnose en succes ermee. Maar zo werkt het niet. Een jaar terug schreef ik een pilot om te onderbouwen waarom het belangrijk is een schakel te creëren tussen diagnose en verankeren. Het onderwijs is nog niet zover, maar ik wel.
Het is mijn missie om het gat te dichten tussen diagnose en eigenaarschap. De Kernvisie methode, EMDR, Ik leer leren en coaching zijn voor mij werkvormen die ik in de afgelopen jaren heb eigen gemaakt om het kind inzicht te geven in hoe het bij hen werkt. Zodat ze in de klas vol zelfvertrouwen hun eigen route kunnen uitstippelen.
